Baza wiedzy: Politechnika Warszawska

Ustawienia i Twoje konto

Profile naukowców - Wyniki wyszukiwania

Zdjęcie profilowe osoby Jerzy Marek Woźnicki

prof. dr hab. inż. Jerzy Marek Woźnicki

Profesor

Email:

Menu pracownika

Profil

Kontakty

Podsumowanie dorobku

Bibliometria*

Biogram

Przebieg pracy zawodowej:

W latach 1970-73 był doktorantem w Instytucie Fizyki Politechniki Warszawskiej. Od 1973 r. do 2018 r. pracował na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych (wcześniej na Wydziale Elektroniki) PW, gdzie przeszedł wszystkie szczeble kariery naukowej, od asystentury do stanowiska profesora zwyczajnego. Jego zakres działalności badawczej i zainteresowań naukowych obejmuje: elektronikę, fotonikę, IT oraz problematykę zarządzania uczelniami i systemowe uwarunkowania działania szkół wyższych, a także zagadnienia rozwoju sektora wiedzy, a w tym problematykę polityki edukacyjnej, naukowej, społeczeństwa informacyjnego, społeczeństwa wiedzy i gospodarki opartej na wiedzy. W latach 1984-1987 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu, a od 1987 r. do 30 września 2018 r. był Kierownikiem Zakładu, obecnie Fotoniki Obrazowej i Mikrofalowej. W latach 1990-1996 zajmował stanowisko Dziekana Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych oraz Przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Organizacji Uczelni.

W latach 1996-2002 był Rektorem Politechniki Warszawskiej.     

Wykształcenie

  • Tytuł profesora nauk technicznych - 1996 r.
  • Doktor habilitowany, Wydz. Elektroniki PW - 1988 r.
  • Doktorat (z wyróżnieniem) Wydz. Elektroniki PW - 1979 r.
  • Magister inżynier Wydz. Elektroniki PW - 1970 r. 

Zakres zainteresowań naukowych:

  • dyscyplina naukowa: elektronika; specjalność naukowa: optoelektronika (techniki przetwarzania obrazu) w dziedzinie nauk technicznych,
  • dyscyplina naukowa: nauki o polityce i administracji w dziedzinie nauk społecznych; specjalność naukowa: nauki o polityce publicznej.

Niektóre funkcje pełnione w przeszłości:

Był m. in. ekspertem rządowym i ekspertem ds. szkolnictwa wyższego Rady Europy oraz UNESCO, koordynatorem Programu Reformy Szkolnictwa Wyższego i Badań Naukowych w Instytucie Spraw Publicznych, przewodniczącym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich i członkiem Prezydium (nieprzerwanie od 1997r.), a w latach 1997-99 oraz 2005-2014 przewodniczącym Komisji ds. Organizacyjnych i Legislacyjnych KRASP. Był przewodniczącym Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, a także przedstawicielem KRASP i członkiem Rady w Konfederacji Konferencji Rektorów Krajów Unii Europejskiej i Krajów Stowarzyszonych. Był także wiceprzewodniczącym Narodowej Rady Integracji Europejskiej (przewodniczącym ex officio był premier), członkiem Rady Konsultacyjnej przy Ministrze Łączności i Rady Fundacji Centrum Innowacji FIRE, członkiem Komitetów Polskiej Akademii Nauk: Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji, Komitetu Prognoz Polska 2000 Plus, Komitetu Naukoznawstwa, członkiem Zarządu Polskiego Komitetu Optoelektroniki oraz członkiem Konwersatorium Ekonomicznego organizowanego przez Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk a ponadto członkiem Rady Naukowej Instytutu Technologii Próżniowej. Wchodził w skład Prezydium Zarządu Sekcji Polskiej SPIE. W 1995 r. został członkiem (senior member) The Institution of Electrical Engineers (IEE). Wizytował amerykańskie firmy elektroniczne oraz liczne uniwersytety w kilkudziesięciu krajach Europy, Ameryki Płn. i Dalekiego Wschodu.

Był delegatem KRASP do międzyresortowego zespołu ds. systemu finansowania szkolnictwa wyższego, powołanego przez Ministra Finansów i Ministra Edukacji Narodowej, członkiem Rady Konsultacyjnej ds. Reformy Edukacji Narodowej działającej w MEN oraz członkiem Zespołu doradczego przy MEN w sprawach sposobów finansowania badań naukowych na uczelniach. Przewodniczył także Zespołowi Prezydenta RP ds. przygotowania projektu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, którego był głównym autorem. Był następnie pełnomocnikiem Prezydenta w pracach parlamentarnych nad tą ustawą. W latach 1996-2002 przewodniczył Jury Nagród Siemensa. W latach 2003-06 przewodniczył Komitetowi "Polska w Zjednoczonej Europie" przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. W latach 2006-2008 przewodniczył Zespołowi Interdyscyplinarnemu ds. Mobilności i Karier Naukowych działającemu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W latach 2006-10 był członkiem Rady Programowej Polskiego Radia S.A. W okresie 2007-13 był członkiem zespołów działających w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, m.in.: Zespołu do spraw Opracowania Założeń Reformy Systemu Nauki oraz Założeń Reformy Systemu Szkolnictwa Wyższego, Forum Ekspertów a ponadto Zespołu do spraw zmian przepisów prawnych w zakresie szkolnictwa wyższego. Był przewodniczącym i członkiem wielu komitetów naukowych lub programowych konferencji i sympozjów naukowych.

Był pomysłodawcą i realizatorem wielu przedsięwzięć na rzecz rozwoju szkolnictwa wyższego i nauki w Polsce. Jednym z nich stała się inicjatywa utworzenia Fundacji Rektorów Polskich, a następnie Instytutu Społeczeństwa Wiedzy, podjęta w 2001 roku przez kilkudziesięciu rektorów – członków KRASP.

Wybrane pełnione funkcje:

W latach 2014-17 Przewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członek Rady Narodowego Kongresu Nauki i przewodniczącym Zespołu ds. Ustroju i Zarządzania w szkolnictwie wyższym Rady NKN (2016-18). Członek Prezydium KRASP (1999-) Przewodniczy Komisji ds. Strategicznych Problemów Szkolnictwa Wyższego KRASP (2016-). Przewodniczy Kapitule Konkursu Liderów Zarządzania Uczelnią LUMEN. Z ramienia KRASP jest członkiem Sektorowej Rady ds. Kompetencji Sektora Finansowego. Jest Prezesem Zarządu Fundacji Rektorów Polskich, Dyrektorem Instytutu Społeczeństwa Wiedzy, a także kieruje pracami Centrum Analiz i Dialogu FRP. Jest także członkiem, w kolejnej drugiej kadencji, Komitetu Etyki w Nauce działającego przy Prezydium PAN.

Zainicjował, organizuje i osobiście prowadzi działalność szkoleniowo-dyskusyjną FRP, adresowaną do wyższej kadry kierowniczej uczelni, a w tym m.in. tzw. „Szkoły dla rektorów” oraz „Szkoły dla kanclerzy i kwestorów” (w latach 2005-2017 odbyło się 21 Szkół), organizowanych w ramach partnerstwa strategicznego z Konferencją Rektorów Akademickich Szkół Polskich w ustanowionym na wniosek Profesora Programie Stałych Przedsięwzięć FRP w systemie doskonalenia kadr kierowniczych uczelni akademickich.

Jest pomysłodawcą i współautorem "Kodeksu dobrych praktyk szkół wyższych". W latach 2009-10 przewodniczył Komitetowi Sterującemu i Zespołowi Wykonawców w pracach FRP-ISW nad przygotowaniem projektu środowiskowego „Strategii rozwoju szkolnictwa wyższego:2010-2020”, popartego następnie m.in. przez KRASP, KRZaSP, RGNiSW oraz przyjętego przez Forum Ekspertów MNiSW za projekt bazowy w pracach Ministerstwa nad Programem rozwoju szkolnictwa wyższego do 2020 r. W latach 2011-12 członek Zespołu ds. nowych dyscyplin naukowych powołany spoza grona członków CK. Był wnioskodawcą i ekspertem CK odpowiedzialnym za opis dyscypliny pn. nauki o polityce publicznej. Przewodniczy Komitetowi Sterującemu w ramach aktualnie realizowanego projektu dla KRASP pn. „Program rozwoju szkolnictwa wyższego do 2020 r. Wybrane działania FRP-ISW na rzecz KRASp (KRePSZ) w kadencji 2012-16”, dotyczącego rozwinięcia wybranych treści projektu środowiskowego Strategii rozwoju szkolnictwa wyższego 2010-20, z uwzględnieniem krajowych i zagranicznych, instytucjonalnych uwarunkowań działania uczelni. W latach 1999-2008 r. był członkiem International Editorial Board periodyku „Higher Education in Europe” wydawanego przez UNESCO European Center for Higher Education. Od 2003 r. jest przewodniczącym Rady Programowej Miesięcznika „Forum Akademickie” (obecnie Rady Patronackiej). 

Był recenzentem rozpraw doktorskich i habilitacyjnych w dyscyplinach: elektronika, nauki o polityce, ekonomia, nauki o zarządzaniu. Był promotorem rozprawy doktorskiej w dyscyplinie nauki o zarządzaniu.

Publikacje:

Około 60 publikacji naukowych o tematyce technicznej, a w tym monografia autorska pt: "Podstawowe techniki przetwarzania obrazu" (1996) oraz ponad 120 publikacji dotyczących zarządzania i systemowych uwarunkowań działania szkolnictwa wyższego, a także polityki edukacyjnej i naukowej, a w tym monografia autorska pt.: „Uczelnie akademickie jako instytucje   życia  publicznego” (2007), w   2009 r.   wydana   przez   UNESCO  Cepes  pt. „The University as an Institution of Public Domain: The Polish Perspective”. Jest autorem raportów i ekspertyz dotyczących szkolnictwa wyższego m. in. dla Komisji Europejskiej, Europejskiego Centrum Szkolnictwa Wyższego UNESCO-Cepes oraz Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej.

Wygłosił wiele wykładów inauguracyjnych w różnych uczelniach krajowych. Przedstawił szereg referatów na zaproszenie w kraju i za granicą, m.in. jako key-note speaker na konferencjach międzynarodowych.

Działalność w dziedzinie nauk społecznych, prawnych i ekonomicznych:

W dziedzinie nauk społecznych w latach 2011-12 członek Zespołu Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (CK) ds. nowych dyscyplin naukowych – wnioskodawca i ekspert odpowiedzialny za opis nowej dyscypliny pn. nauki o polityce publicznej w dziedzinie nauk społecznych. W dziedzinie nauk ekonomicznych recenzent CK oraz promotor rozprawy doktorskiej. Wieloletni przewodniczący Rady Nadzorczej Banku Pekao SA. W dziedzinie nauk prawnych wiodący w kraju ekspert w obszarze prawa o szkolnictwie wyższym, główny autor ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Ekspert odpowiedzialny za strategię rozwoju systemu szkolnictwa wyższego w Polsce. Wydawnictwo Prawne Wolters Kluwer opublikowała wywiad rzekę z prof. J. Woźnickim w serii poświęconej najwybitniejszym polskim prawnikom (Łętowska, Rzepliński, Zoll). Biogramy umieszczone w Złotej Księdze Nauk Społecznych oraz w Złotej Księdze Nauk Technicznych. Od 2015 r. członek Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk (ang. The European Academy of Sciences and Arts) Sekcja V „Nauki Społeczne, Prawo, Ekonomia”.

Wyróżnienia i nagrody:

Za działalność naukową, organizacyjną i społeczną otrzymał wiele nagród i odznaczeń m.in. Krzyż Kawalerski Francuskiej Legii Honorowej, Krzyż Terra Marjama III klasy (Maarjamaa Ristli kolmanda klassi) oraz Krzyż Komandorski i Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Doktor honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki w Kijowie.

Otrzymał wiele nagród Ministra i Rektora, był stypendystą British Council, otrzymał także indywidualną nagrodę Sekretarza IV Wydziału PAN za działalność naukową.

Zgłoś usunięcie ORCID
Potwierdzenie
Czy jesteś pewien?
Zgłoszenie uwag dotyczących tej strony
Schowek