Baza wiedzy: Politechnika Warszawska

Ryszard Kisiel urodził się 24 kwietnia 1950 roku w Łomży, gdzie też ukończył w roku 1968 Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej na kierunku mechanika, specjalność metaloznawstwo i obróbka cieplna. Pracę magisterską: „Zmiany właściwości mechanicznych warstw niklowo-żelazowych, osadzanych elektrolitycznie, zachodzące przy ich stabilizacji cieplnej” wykonywał na Wydziale Elektroniki PW pod kierunkiem doc. dr hab. Jerzego Tymowskiego. Bezpośrednio po obronie (1974) rozpoczął prace jako asystent stażysta, a potem asystent i starszy asystent, w Instytucie Maszyn Matematycznych PW (IMM PW). W pracy badawczej zajmował się technologią otrzymywania oraz badaniem właściwości magnetycznych i mechanicznych cienkich warstw niklowo-żelazowych z dodatkiem metali ziem rzadkich, przewidzianych jako elementy pamięci w komputerach. Po reorganizacji IMM PW i przejściu do Instytutu Technologii Elektronowej (ITE PW) jego tematyka badawcza dotyczyła wykorzystania technologii warstw cienkich i grubych oraz połączeń drutowych w produkcji mikrofalowych hybrydowych układów scalonych. Wynikiem tych prac było przygotowanie i obrona pracy doktorskiej pt: „Wielowarstwowe struktury rezystywne Cr i Al otrzymywane technologia warstw cienkich” (1983). Po obronie doktoratu kontynuował prace badawcze nad wykorzystaniem technologii warstw cienkich w produkcji mikrofalowych hybrydowych układów scalonych montowanych na podłożach ferrytowych oraz ceramicznych. W 1994 roku wyjechał na 3 tygodniowy cykl szkoleń do firmy MOTOROLA, USA, poświęconych jakości oraz wykorzystaniu technik planowania doświadczeń w praktyce produkcyjnej. Po powrocie z USA rozpoczął organizowanie zespołu badawczego zajmującego się tematyka lutowania bezołowiowego oraz wykorzystaniem lutów i klejów elektrycznie przewodzących w ekologicznym montażu elektronicznym. Od roku 2007 jego zainteresowania naukowe skupiają się na tematyce technologii struktur i przyrządów z węglika krzemu dla potrzeb elektroniki wysokotemperaturowej. Podsumowaniem tych prac było opracowanie monografii: „Połączenia lutowane w montażu elektronicznym z zastosowaniem materiałów ekologicznych” (2009) i uzyskanie na Wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej stopnia doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie elektronika, specjalność mikroelektronika (2010). W latach 1987-1991 pełnił funkcje zastępcy dyrektora ITE PW ds. Nauczania. Brał czynny udział w opracowywaniu programów nauczania specjalności mikroelektronika i optoelektronika. W latach 1986-1994 był członkiem kolegium redakcyjnego najpierw czasopisma „Elektronizacja” a potem w latach 1994-2003 czasopisma „Elektronika” gdzie odpowiadał za działy związane z materiałami elektronicznymi oraz technologiami montażu. Jest członkiem licznych stowarzyszeń technicznych, a w tym międzynarodowej sieci „ELFNET” (2003-), International Microelectronics and Packaging Society (IMAPS)(1987-) oraz IEEE CPMT (Component Packaging and Manufacturing Technology Society) (2000-), gdzie z wyboru pełnił kilkukrotnie funkcje wiceprzewodniczącego sekcji krajowej, a ostatnio przewodniczącego (kadencja 2010-2012). Był z wyboru członkiem Rady Naukowych ITR oraz był i jest nadal członkiem z wyboru Rady Naukowej IPJ Świerk. Brał czynny udział w organizacji licznych konferencji krajowych (ELTE 1984, 1987,1994) oraz jako przewodniczący komitetu organizacyjnego konferencji międzynarodowych IMAPS (2002, 2008) oraz ISSE (2010). Jest członkiem Komitetów Naukowych corocznych konferencji IMAPS (2000-) oraz ISSE (2008-). Od roku 2001 jest dodatkowo zatrudniony w Instytucie Problemów Jądrowych, Zakład Aparatury Jądrowej w Świerku, jako specjalista odpowiedzialny za opracowywanie konstrukcji i technologii aparatury medycznej, a szczególnie akceleratorów liniowych oraz stołów terapeutycznych stosowanych w leczeniu chorób nowotworowych. W latach 2008-2010 był kierownikiem dużego projektu badawczego „Akceleratory i Detektory” w ramach programu POIG. Prace badawcze Ryszarda Kisiela były i są nadal związane z badaniem właściwości fizycznych i technologicznych materiałów elektronicznych oraz opracowywaniem technologii montażu elektronicznego. Na dorobek publikacyjny R. Kisiela składa się miedzy innymi: 1 monografia, 16 publikacji w recenzowanych czasopismach o zasięgu międzynarodowym, 66 artykułów naukowych w czasopismach krajowych, ponad 100 publikacji w materiałach konferencyjnych o zasięgu międzynarodowym oraz 14 publikacji w materiałach konferencyjnych o zasięgu krajowym. Wyrazem uznania dla dorobku naukowego R. Kisiela było zaproszenie go do wygłoszenia 46 referatów na konferencjach międzynarodowych. Niezależnie od dorobku naukowego, wydał poczytną książkę - poradnik „Podstawy technologii dla elektroników. Poradnik praktyczny” (2006). Działalność dydaktyczna R. Kisiela związana jest z prowadzeniem wykładów i ćwiczeń laboratoryjnych z tematyki: materiały elektroniczne oraz konstrukcja i technologia urządzeń elektronicznych. Był promotorem 27 prac magisterskich oraz 11 inżynierskich. Przyznano mu dwukrotnie nagrodę Rektora PW za działalność dydaktyczną (1981 i 1983) oraz czterokrotnie za działalność naukowo-badawczą: 1977, 1978, 1980 i 2008. W roku 2004 był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.